Powiększone węzły chłonne pod żuchwą – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Powiększone węzły chłonne pod pachami u 18-latki – odpowiada Lek. Tomasz Stawski Czerwone krostki i powiększony węzeł chłonny – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Witam, mój jamnik od 3 tygodni ma powiększony węzeł chłonny na szyi. Niedawno był przeziębiony, teraz tylko czasem kicha. Miał również z tej strony dłuższy czas temu zapalenie ucha. Węzeł (to węzeł tylko wg moich przypuszczeń) jest wielkości koło 3. 5 cm, jest mocno ruchomy, okrągły i średnio twardy. Nie boli przy dotyku, chociaż mam wrażenie, że jeszcze jakiś czas Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Osłabienie i powiększone węzły chłonne oraz wyniki badań krwi – odpowiada Lek. Paweł Baljon. – odpowiada Dr n. med. Andrzej Sawicki. – odpowiada Lek. Łukasz Wroński. Przeziębienie i powiększony węzeł chłonny – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka. – odpowiada. – odpowiada. powiększony węzeł chłonny przed uchem; przebiegu zapalenia węzłów chłonnych; obustronnego zapalenia węzłów chłonnych; zapaleniem węzłów chłonnych szyjnych; powiększony węzeł chłonny pod żuchwą przyczyny; ile węzłów chłonnych ma człowiek; czy wezly chlonne mozna ogrzewac; czy węzły chłonne bolą przy nowotworze Powiększone węzły chłonne szyi u 6-latka – odpowiada Lek. Iwa Dziedzic Wyczuwalny węzeł chłonny w okolicy nadobojczykowej – odpowiada Magdalena Mroczek Co oznacza powiększenie węzłów chłonnych u 21-latka? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Rak odbytu - objawy, przyczyny, leczenie, rokowania. , biegunki, powiększone węzły chłonne w pachwinie, uczucie niepełnego wypróżnienia, śluz z odbytu, bolesne parcie na stolec, kolka jelitowa, ból brzucha i krocza, świąd, nietrzymanie gazów. Ponieważ jednak wszystkie te objawy mogą wskazywać na szereg innych chorób, konieczna Wzrost węzłów chłonnych w organizmie, a jest ich około 600, w przeważającej większości przypadków jest wskaźnikiem zdrowia organizmu, a raczej obecności w nim pewnych czynników patologicznych. Węzeł chłonny może powiększać się zarówno w wyniku urazu, jak i pod wpływem czynnika bakteryjnego. Mniejsze węzły chłonne są w okolicy podbródkowej o wymiarach ok. 14mm x 5mm, 10mm x 3mm - te mają śladowe wnęki. Konieczna dalsza diagnostyka ze względu na węzeł chłonny największy w celu wykluczenia lymphoma." Wcześniej było jeszcze o tarczycy i śliniankach, ale one były w normie, więc nie przepisuję. Powiększone węzły chłonne pod żuchwą u 19-latki – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Jach Powiększone węzły chłonne a wynik USG szyi – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Witam. Mam 28 lat, ważę 52kg przy wzroście 173cm. Około półtora roku temu podczas wizyty u dentysty zwróciłam uwagę na zgrubienie pod żuchwą.Dentysta powiedział że może to być guz na śliniance, jednak lekarz rodzinny powiedział że jest to węzeł chłonny. zrAfm. Węzły chłonne to drobne struktury układu limfatycznego, rozmieszczone w obrębie całego organizmu. Gdy są powiększone, bolesne lub zaczerwienione wzbudzają nasz niepokój. O czym świadczą powiększone węzły chłonne? Czy zmiana w ich obrębie wymaga konsultacji lekarskiej? Węzły chłonne – ważny element układu limfatycznego Zbudowane z tkanki limfatycznej węzły chłonne (limfatyczne) pełnią ważną funkcję w naszym organizmie. Odpowiadają za filtrację limfy, są miejscem tworzenia się komórek limfatycznych, chronią nas przed bakteriami, wirusami i innymi patogenami. Węzły chłonne są rozmieszczone po całym organizmie, te główne występują pod kolanami, pachami, w okolicach żuchwy, uszu, szyi, pachwin oraz w jamie brzusznej. Wyróżniamy węzły chłonne głębokie, czyli te zlokalizowane w obrębie narządów układu pokarmowego, oddechowego, moczowego. Z kolei węzły chłonne powierzchowne to te umiejscowione pod skórą. Na co dzień nie poświęcamy im zbyt wiele uwagi. Prawidłowe węzły chłonne nie są bolesne czy widoczne. Przyjmuje się, że u osoby dorosłej o powiększeniu węzłów chłonnych mówimy wtedy, gdy ich średnica przekroczy 1 cm. Stan ten określamy mianem limfadenopatii. Powiększone węzły chłonne Powiększenie węzłów chłonnych jest wynikiem zwiększenia się liczby prawidłowych limfocytów lub innych komórek. Limfadenopatia może być zlokalizowana, mówimy wtedy o powiększeniu węzłów chłonnych w jednym miejscu, na przykład limfadenopatia szyjna. Z kolei limfadenopatia uogólniona występuje wtedy, gdy węzły limfatyczne są powiększone w kilku miejscach. Jakie są przyczyny powiększenia węzłów chłonnych? W wielu przypadkach stan ten towarzyszy infekcjom. Zazwyczaj chory skarży się na ból i obrzęk w obrębie danego węzła, a skóra w tym miejscu może być zaczerwieniona. Węzły chłonne mogą się powiększyć w wyniku infekcji wirusowej ( różyczka, odra, cytomegalia czy HIV), bakteryjnej ( angina, gruźlica, próchnica zębów), grzybiczej ( histoplazmoza). Jednak infekcje to niejedyna przyczyna limfadenopatii. Powiększone węzły chłonne mogą towarzyszyć innym chorobom i schorzeniom, w tym chorobom nowotworowym (również w wyniku przerzutów). Limfadenopatia jest przyczyną także chorób odzwierzęcych, na przykład choroby kociego pazura. Powiększone węzły występują też przy chorobach o podłożu autoimmunologicznym (np. Hashimoto, RZS), po szczepieniach czy w wyniku reakcji na niektóre leki. Leczenie limfadenopatii Powiększone węzły chłonne np. szyi to częsty objaw infekcji gardła. Po wyzdrowieniu stan węzłów również wraca do normy. Jednak jeśli zauważysz u siebie powiększone węzły chłonne, ich zaczerwienienie i obrzęk, skonsultuj się z lekarzem. Umów się na wizytę do specjalisty również wtedy, jeśli węzły są powiększone, jednak bez obrzęku, a Ciebie nic nie boli. Po przeprowadzeniu wywiadu i badaniu palpacyjnym lekarz skieruje Cię na badania laboratoryjne. W razie potrzeby uzupełni je o dalszą diagnostykę, USG czy TK. Choć w większości wypadków obrzęk i zaczerwienienie węzłów jest wynikiem infekcji, którą można skutecznie wyleczyć, niekiedy zmiany te mogą towarzyszyć poważniejszym chorobom. Nie zwlekaj z konsultacją, jeśli zobaczysz lub wyczujesz powiększone guzki. Szybka reakcja może znacznie przyspieszyć Twój powrót do zdrowia. Data publikacji: r. Numer wydania: 11-12/2020 Chłoniaki − Lymphoma Etiologia Chłoniaki to najczęstsze nowotwory wywodzące się z tkanki hematopoetycznej (83%) i najczęstsze nowotwory dotykające psy (stanowią ok. 24% wszystkich nowotworów stwierdzanych u tego gatunku) (1, 2). Stanowią klonalną proliferację złośliwych komórek limfoidalnych. Wyróżniamy ok. 20 podtypów tego nowotworu. Ze względu na klonalność zmienionych patologicznie limfocytów u psów dzielimy je na: chłoniaki z komórek B (ok. 75% przypadków), chłoniaki z komórek T (ok. 25%) lub bardzo rzadko występujący chłoniak z tzw. null cells (nieprzejawiający immunofenotypu B oraz T) (3). Chorują zwykle psy w średnim wieku lub starsze (mediana: 7 lat). Do ras posiadających zwiększony współczynnik zachorowalności należą: boksery, berneńskie psy pasterskie, bernardyny, buldogi, labradory i golden retrievery. Wśród czynników ryzyka wymienia się niewątpliwie predyspozycje genetyczne (2, 4), czynniki środowiskowe (zanieczyszczenie powietrza, herbicydy) (5) i stosowane wcześniej terapie immunosupresyjne. Objawy W przypadku chłoniaka objawy są zwykle nieswoiste, związane z niekontrolowanym rozrostem komórek układu limfoidalnego i zmian w objętych procesem chorobowym narządach (węzły chłonne, śledziona, wątroba, migdałki, grasica, szpik kostny itd.). W większości przypadków diagnozujemy powiększone węzły chłonne, ale również: apatię, brak łaknienia, utratę masy ciała, gorączkę, poliurię, polidypsję, wymioty czy biegunkę. Spotykamy się również z problemami z oddychaniem związanymi z uciskiem dróg oddechowych przez powiększone węzły chłonne. Należy pamiętać, że objawy mogą być także wywołane tzw. zespołem paranowotworowym, np. poliuria pojawiająca się w wyniku hiperkalcemii czy krwawe wylewy do komory oka, jako skutek małopłytkowości. Diagnostyka Aby potwierdzić podejrzenie chłoniaka, należy wykonać pełną kategoryzację stopnia zaawansowania nowotworu, tzw. staging. Oprócz standardowego badania przedmiotowego i podmiotowego wykonujemy biopsję aspiracyjną powiększonych węzłów chłonnych, morfologię (poszukiwanie cytopenii) oraz badanie biochemiczne krwi z obowiązkową oceną poziomu wapnia (możliwa hiperkalcemia) (6), RTG klatki piersiowej (ocena powiększenia węzłów chłonnych, obecności wolnego płynu w klatce piersiowej), USG jamy brzusznej. Dodatkowo można wykonać biopsję szpiku kostnego. W ofercie niektórych laboratoriów w Polsce dostępne są badania molekularne (np. PARR), w których możliwe jest oznaczenie klonalności komórek. W obrazie USG charakterystyczne jest powiększenie lub obecność patologicznych węzłów chłonnych. Obserwuje się również zmiany obejmujące śledzionę i wątrobę (tzw. śledziona „lamparcia” − centkowana). Leczenie Odpowiedni protokół leczenia dobiera się, uwzględniając immunofenotyp chłoniaka (7), lokalizację nowotworu, wcześniejsze leczenie oraz kondycję zwierzęcia. Optymalna kuracja opiera się na skojarzonej chemioterapii sekwencyjnej. Istnieje kilka różnych protokołów, jednak większość z nich reprezentuje kombinacje: L-asparaginazy (L), cyklofosfamidu (C), doksorubicyny (hydroksydaunorubicyna [H]), winkrystyny (Oncovin [O]) i prednizonu (P), znanego również jako L-CHOP lub jego inne modyfikacje (9). Prognostyka i przeżywalność Niezależnie od tego, który protokół oparty na CHOP wybierzemy, ogólny wskaźnik odpowiedzi na leczenie wynosi od 80 do 90%, a mediana czasu remisji i przeżycia wynosi statystycznie od 8 do 12 miesięcy. Leczenie jednoskładnikowe doksorubicyną (8) lub lomustyną (CCNU) bądź cyklofosfamidem statystycznie skraca ten czas o kilka miesięcy (9). Warto zaznaczyć, że terapia monoskładnikowa prednizonem często zapewnia krótką (ok. 1 miesiąc), częściową lub całkowitą remisję z maksymalnym czasem przeżycia oscylującym wokół 2 miesięcy. Chociaż wskaźniki odpowiedzi na leczenie są wysokie, to wskaźniki długotrwałych wyleczeń są stosunkowo niskie (< 10%) (10, 11). W NASZYM CIELE ZNAJDUJE SIĘ OKOŁO SZEŚCIUSET WĘZŁÓW CHŁONNYCH, KTÓRE ODGRYWAJĄ NIEZWYKLE ISTOTNĄ ROLĘ W BUDOWANIU NASZEJ ODPORNOŚCI. ICH POWIĘKSZENIE MOŻE ŚWIADCZYĆ ZARÓWNO O WYSTĄPIENIU NIEGROŹNEJ INFEKCJI, JAK I POWAŻNYCH CHORÓB. PODDAJĄC SIĘ REGULARNEJ SAMOKONTROLI WĘZŁÓW CHŁONNYCH MOŻEMY MONITOROWAĆ SWÓJ STAN ciele dorosłego człowieka jest około sześciuset węzłów chłonnych, które rozmieszczone są w różnych częściach ciała i połączone są siecią naczyń limfatycznych. Węzły chłonne występują pojedynczo lub w skupiskach, najwięcej ich jest usytuowanych na szyi, w dołach nadobojczykowych, w pachwinach, pod pachami oraz pod żuchwą i pod kolanami. Niektóre węzły chłonne znajdują się płytko pod skórą (na przykład te na szyi, pod pachami, czy w pachwinach), inne zaś usytuowane są w okolicy narządów wewnętrznych w obrębie klatki piersiowej i brzucha. Przez węzły chłonne ciągle przepływa chłonka, inaczej limfa. Jest to płyn zbierany przez naczynia chłonne rozpoczynające się w tkankach, a po przejściu przez węzły chłonne transportowana jest do krwiobiegu. Skład chłonki zależy głównie od tkanki z jakiej jest ona zbierana, ale zawiera w różnych stężeniach wodę, białka, tłuszcze, produkty przemiany materii i chłonne uczestniczą w procesach odpornościowych – są swego rodzaju filtrem przeciwdrobnoustrojowym – zatrzymują płynące z limfą drobnoustroje i je niszczą. Są także miejscem działania wędrujących limfocytów i makrofagów. To tutaj dochodzi do kontaktu limfocytów z antygenami co aktywuje dalszą odpowiedź immunologiczną organizmu. WĘZŁY CHŁONNE A REAKCJA ZAPALNA Gdy w organizmie dzieje się coś niepokojącego, wówczas węzły chłonne rozpoczynają pracę w trybie zwiększonej produkcji przeciwciał – czyli limfocytów. O tym, że nasze węzły chłonne produkują więcej limfocytów możemy wywnioskować na podstawie ich powiększenia. U zdrowego dorosłego człowieka węzły chłonne są w zasadzie niewyczuwalne, w momencie reakcji odpornościowej mogą one się powiększyć do wielkości orzecha laskowego a czasem nawet orzecha włoskiego. Trzeba jednak pamiętać, że przyczyny powiększenia węzłów chłonnych nie zawsze muszą mieć podłoże chorobowe. Mogą być również reakcją organizmu na stosowane leki na przykład w leczeniu dny moczanowej lub padaczki. Zdarza się, że do ich przejściowego powiększenia dochodzi również po szczepieniach ochronnych. Przyczyn powiększenia węzłów chłonnych jest wiele, ale każda z nich może mieć duże znaczenie dla naszego zdrowia. Dlatego warto się badać, by mieć kontrolę i w razie potrzeby – reagować jak najszybciej. KONTROLA WĘZŁÓW CHŁONNYCH, JAK SIĘ BADAĆ? Badanie węzłów chłonnych należy wykonywać raz w miesiącu. Panowie oraz panie, które są po menopauzie powinni wybrać sobie jeden dowolny dzień miesiąca (np. 8 stycznia, 8 lutego… itd.), zaś kobiety miesiączkujące ustalić termin badania 2 lub 3 dnia po miesiączce (to również optymalny termin na samobadanie piersi i warto połączyć ze sobą te dwa badania!). W przypadku dzieci – ich węzły chłonne powinny być regularnie sprawdzane przez rodziców również w jednym, dowolnie wybranym, ale powtarzającym się dniu miesiąca. Węzły sprawdzamy w badaniu ręcznym a do badania bierzemy pod uwagę węzły szyjne, nad i podobojczykowe, pachowe i pachwinowe. By je zbadać wystarczy złączyć trzy place i ich opuszkami delikatnie spokojnymi ruchami uciskać skórę centymetr po centymetrze w okolicach szyi (również pod i za uszami) schodząc aż do obojczyków, nad i pod obojczykami, w pachach i w pachwinach. Prawidłowe węzły chłonne są zazwyczaj niewyczuwalne lub nie większe od ziarenka grochu. CO MOŻE BYĆ POWODEM DO NIEPOKOJU? Gdy przy padaniu węzłów chłonnych jakikolwiek niepokojący objaw powinien być skonsultowany z lekarzem. Zatem droga postępowania jest jedna: należy skontaktować się z lekarzem, który przeprowadzi badanie, odpowie na pytania, wyjaśni wątpliwości, a jeśli zajdzie taka potrzeba, to zleci odpowiednie badania i poprowadzi dalsze leczenie.